Union F3 - Eendracht '30 F1

zaterdag 18 oktober 2014

Vandaag stond er een kraker op het programma voor Union F3. Met Eendracht F1 uit Mook als tegenstander, wisten ze bij Union dat er zware kluif wachtte in de knock-outfase van het bekertoernooi. De nog zonder puntverlies koploper in de 4e klasse 13, had DVSG F1 in de groepsfase van het bekertoernooi ook al met 3-2 verslagen. Union was in de competitie met 5-3 ten onder ging bij DVSG. Maar met een goede trainingsweek in de benen was er genoeg vertrouwen in een goede afloop van deze bekerclash. Daarom stond er een gemotiveerd Union om 8.15 al voltallig in de kantine.

Tijdens de warming-up op het nog van de dauw natte grasveld, kwamen de spelers van Union er maar weer eens achter wat de verschillen waren tussen het echte gras en het kunstgras. Dit had tot gevolg dat meteen na de eerste pass er harder werd ingespeeld en er alerter werd gereageerd op dezelfde inspeelpass. Na wat aanwijzingen van leider Frank Visser aan keeper Floris Meuffels en het welbekende praatje van trainer Ivo Westerweele aan het gehele team, kon de wedstrijd dan echt beginnen.

Union startte in het 1:2:3:1-systeem, met op doel dus Floris Meuffels. De verdediging bestond uit Lazar Katic en Tim Kuijten. Voor deze twee rotsen in de branding stonden vanaf rechts naar links gezien de lopende middenvelders Jurre Visser, Thijs Visser en Yaniek van den Heuvel. De eenzame maar topfitte spits was vandaag goaltjesdief Francesco Wagener. De verse krachten in de wissel waren Floris Vonk en Jorit Tassenaar. Union startte vrij voortvarend met een spelbeeld dat op en neer ging. Al snel werd ook duidelijk dat het inderdaad een zware ochtend kon gaan worden. Want het fysiek sterke Eendracht won in de beginfase net wat meer duels dan Union. Dit had als gevolg dat de bal nu steeds meer op de helft van Union te vinden was. Na wat slordigheid bij het verdedigen hielp Union Eendracht ook nog eens aan de voorsprong. Zo stond het na 7 minuten 0-1 voor de bezoekers. Union probeerde dit meteen na de aftrap recht te zetten, helaas werd de aanval, opgezet door invallers Floris Vonk en Jorit, afgeslagen. Door alle ijver die Union tentoonspreidde ontstond er ruimte en op een verkeerd moment miscommunicatie in de verdediging. Jammer genoeg nam dit ook nog eens een tegendoelpunt met zich mee, 0-2. Union werd steeds feller en ging goed met deze tegenslagen om. Ze bleven aanvallen en probeerden steeds meer de ruimtes te zoeken om de fysieke duels met de tegenstander te ontlopen. Eendracht kwam na 12 minuten weer vlak voor het doel van Floris Meuffels, maar door goed uit te komen kon hij met een geweldige reactie redding brengen en Union behoeden van een 0-3 achterstand. Deze achterstand kwam er toch nog, nadat een speler van Eendracht een hoge bal ongehinderd kon aannemen en vervolgens ook aanleggen voor een schot hoog in het doel; wat niemand meer verwachtte gebeurde toch. Union vocht zich terug, wat tot een geweldig offensief leidde. Een scrimmage voor het doel van Eendracht bood vele kansen aan Union, maar door het harde werken van Jorit kwam de bal voor zijn voeten. Hij dacht niet na en als een echte spits schoot hij de bal langs de keeper in het doel. Het stond nu volkomen verdiend 1-3. Eendracht kreeg in deze fase de bal niet meer van de eigen helft af. Union creëerde nu nog meer kansen dan voorheen. Jurre had de opdracht gekregen om zich volledig leeg te lopen om een doorbraak te forceren. Hij zou namelijk in de 2e helft gaan keepen. Hij kreeg onmiddellijk een goede bal van Jorit en ging na een mooie actie op het doel af. Zijn poging strandde helaas op de vuisten van de keeper. Vervolgens kwam een schot van Floris Vonk helaas tegen het houtwerk en dus net niet tegen de netten. Francesco kon de bal in de aanval hierop volgend helaas ook niet voorbij de keeper krijgen. In de 18e minuut scoorde Jurre de aansluitingstreffer die er al een tijdje zat aan te komen. Na het voorbij spelen van meerdere tegenstanders wist hij de bal netjes in de lange hoek te plaatsen, 2-3. Union veroverde na de aftrap meteen weer de bal en ging ten aanval. De ruimte die Union achterliet werd opgevuld door een balafwachtende spits van Eendracht. Hij kreeg na een lange bal vanuit de verdediging van Eendracht een niet te missen kans, die hij dan ook niet mistte. Hij zette hiermee de ruststand op het scorebord: 2-4.

Nadat in de rust alle neuzen weer dezelfde kant zijn opgezet en uit alles bleek dat Union nog vol in een overwinning geloofde, stuurde trainer Ivo zijn pupillen weer de wei in. Union probeerde meteen een doorbraak te forceren, maar Eendracht hield in dit -oh zo belangrijke eerste deel na rust- de rug kaarsrecht. Sterker nog, binnen een paar minuten stond het opeens 2-6. Floris Vonk kreeg bij de eerste goal de bal ongelukkig tegen zich aan, bij het tweede doelpunt was keeper Jurre kansloos op een inzet van de spits van Eendracht. Dit was het moment waarop aanvoerder Thijs opstond. Hij nam zijn teamgenoten bij de hand en probeerde zo nog een mooi slot aan deze wedstrijd te knopen en wie weet nog wel meer. Dat pakte voor het massaal meegereisde publiek heel goed uit. Want ze kregen vooral dankzij Union nog een waar spektakelstuk voorgeschoteld. Allereerst ging de ijzersterk spelende Tim er met de bal vandoor, dit was niet zijn eerste rush naar voren. Tim had maar één doel voor ogen en dat was het Eendrachtse doel. Hier ging hij dan ook vol overtuiging naartoe, maar zijn knal belandde helaas net op de paal. Vervolgens ging de longen uit zijn lijf lopende Yaniek recht op de keeper af. De keeper van Eendracht was een 'sta in de weg' voor een doelpunt van Yaniek. Na een half uur wist Yaniek alsnog te scoren. Na een solo aan de rechterkant van het veld kon hij de bal in de rechter benedenhoek prikken, 3-6. Bij bekervoetbal is alles mogelijk en dat leken de jongens van Union ook te weten. Want nadat Floris Meuffels de bal kon onderscheppen, wist Tim maar weer eens op het doel af te gaan. In deze één-tegen-één situatie kwam Tim helaas net niet als winnaar uit de strijd. Bij zijn volgende actie, waar Floris Vonk het veld uitstekend groot maakte, wat dan weer tot paniek in de verdediging van Eendracht leidde, werd Tim net buiten het strafschopgebied neergehaald. Dit werd goed gezien door de sterk fluitende scheidsrechter Voet, beter bekend als de 'opa van Floris Vonk'. De vrije trap, genomen door Tim, die hierop volgde werd net voor de lijn geblokt door een verdediger van Eendracht. In één van de spaarzame tegenstoten van Eendracht stond Jurre uitstekend zijn mannetje als keeper. Hij moest een aantal reddingen verrichten en deed dit geweldig. Jurre werd bijgestaan door een zeer felle maar faire Lazar. Lazar voorkwam met een paar perfecte tussenkomsten een gevaarlijke uitbraak van Eendracht. Na een goede spelhervatting van Jurre en een aanval waar bijna het gehele team van Union bij betrokken was, pakte Francesco toch nog zijn doelpuntje mee door de bal met precisie in de hoek te schuiven. Met dit als laatste wapenfeit eindigde deze wedstrijd in een zwaarbevochten overwinning van 4-6 voor het net iets sterkere en sluwere Eendracht.

Union mag trots zijn op de prestatie van vandaag, want door veel strijd te leveren hebben ze het Eendracht nog heel moeilijk gemaakt. Met vieze kousen, een tevreden trainer en met recht trotse toeschouwers verlieten de heren van Union na de genomen strafschoppen het veld.

een bijdrage van Ivo Westerweele